Wenen kent een zeer rijke geschiedenis die meer dan 2000 jaar teruggaat. De bloeitijden waren tijdens de heerschappij van de Romeinen, de Babenbergs en de Habsburgers en ook na de tweede Wereldoorlog. Hier volgt een geschiedenislesje.
De Paleolithische vondsten buiten beschouwing gelaten (bv. het vruchtbaarheidsbeeldje ‘De Venus van Willendorf’), begon het verhaal van Wenen met de Kelten die op deze plek een doorwaadbare plaats vonden door de Donau rivier. In 15 BC werden de Kelten verdreven door de Romeinen die in het jaar 8 na christus hier een klein verdedigingsgarnizoen tegen de vijandige Germanen stichtten, genaamd Vindobona, op de plek wat nu de Innere Stadt is. Vindobona groeit in de volgende eeuwen uit tot een Romeins stad met 30.000 inwoners. Na de val van het Romeinse Rijk brak een donkere, stille periode aan voor Wenen (dat haar naam dankt aan de rivier de ‘Wien’.) Het werd verwoest door de Hunnen (433 AD) en ingelijfd bij het Duitse Rijk door Otto I (955 AD). Met de komst van de Babenbergs, keerde het tij voor Wenen. Deze dynastie regeerde over Wenen en de Beierse Oostmark van 976 tot 1248. In deze periode kreeg Wenen stadsrechten en floreerde en in 1156 werd Wenen zelfs de Babenbergse hoofdstad.
In 1273 wint Habsburger Rudolf I de verkiezing van Duits koning van het Heilig Roomse Rijk. De Habsburgers veroveren Lees meer
