Tag: Habsburgers

Wenen kent een zeer rijke geschiedenis die meer dan 2000 jaar teruggaat. De bloeitijden waren tijdens de heerschappij van de Romeinen, de Babenbergs en de Habsburgers en ook na de tweede Wereldoorlog.  Hier volgt een geschiedenislesje.

De Paleolithische vondsten buiten beschouwing gelaten (bv. het vruchtbaarheidsbeeldje ‘De Venus van Willendorf’), begon het verhaal van Wenen met de Kelten die op deze plek een doorwaadbare plaats vonden door de Donau rivier. In 15 BC werden de Kelten verdreven door de Romeinen die in het jaar 8 na christus hier een klein verdedigingsgarnizoen tegen de vijandige Germanen stichtten, genaamd Vindobona, op de plek wat nu de Innere Stadt is. Vindobona groeit in de volgende eeuwen uit tot een Romeins stad met 30.000 inwoners. Na de val van het Romeinse Rijk brak een donkere, stille periode aan voor Wenen (dat haar naam dankt aan de rivier de ‘Wien’.) Het werd verwoest door de Hunnen (433 AD) en ingelijfd bij het Duitse Rijk door Otto I (955 AD). Met de komst van de Babenbergs, keerde het tij voor Wenen. Deze dynastie regeerde over Wenen en de Beierse Oostmark van 976 tot 1248. In deze periode kreeg Wenen stadsrechten en floreerde en in 1156 werd Wenen zelfs de Babenbergse hoofdstad.

In 1273 wint Habsburger Rudolf I de verkiezing van Duits koning van het Heilig Roomse Rijk. De Habsburgers veroveren Lees meer

Het vorstenhuis der Habsburgers is een van de machtigste adellijke families uit de Europese politieke geschiedenis geweest en is onlosmakelijk verbonden met Wenen. De stamvader van de Habsburgers was Gontran de Rijke. Ze hadden hun eerste machtsbasis in het gebied van de Boven-Rijn (de Elzas en Zwitserland). De verkiezing van Habsburger Rudolf I als Duits koning van het Heilig Roomse Rijk in 1273 was de start van hun klim naar de top. Met het inlijven van aartshertogdom Oostenrijk (incl. Wenen), hertogdom Stiermarken en koninkrijk Bohemen in 1278 na een strijd met Ottokar, schoof hun machtscentrum op naar Centraal-Europa. Albrecht II was de eerste Habsburgse heerser die zowel regeerde over Oostenrijk, Bohemen en Hongarije als koning werd van het Rooms-Duitse rijk. Hij maakte in 1438 van Wenen zijn Rijkshoofdstad en nam zijn intrek in de Hofburg als belangrijkste residentie.  Frederik III werd in 1453 in Wenen gekroond door de Paus als keizer van het Heilig Roomse Rijk. Zijn zoon, Maximiliaan I, kreeg Bourgondië in handen via huwelijk en diens zoon, Filips de Schone, trouwde met de dochter van de Spaanse koning.

Door slim gekozen huwelijkspolitiek en overlijdens die in hun voordeel uitdraaiden, en ook door militaire overwinningen, politieke verdragen en diplomatie, breidde het Habsburgse Rijk op korte tijd enorm uit en was het grootst onder Keizer Karel. De Habsburgers trouwden jong en kregen zoveel mogelijk kinderen en deze werden strategisch uitgehuwelijkt om zo meer macht, aanzien, land en rijkdom te bekomen. De Habsburgers waren dus beter in trouwen dan in oorlog voeren. Ze trouwden vaak ook met verwanten, wat leidde tot inteelt problemen zoals Habsburgse vorsten met misvormingen (bv. de Habsburgse kin) en zoals grote moeite hebben om (gezonde) nakomelingen te verwekken. Finaal zou dit leiden tot het uitsterven van het huis van de Habsburgers in rechte lijn (zie verder).

Keizer Karel of Karel V (1500-1558) had zo’n groot rijk dat ‘de zon er nooit onderging’ en dat Lees meer